ای که مرا خوانده ای.. راه نشانم بده..

نزدیک یک سال و چند ماه هست ڪه ازدواج کردم ، خدا رو شکر از زندگیم هم راضی هستم .ولی از خودم رضایت ندارم.خصوصیات زیادی وجود داره که باید درستشون کنم .هدفم هم اینه که خودم رو و چیزی که به خودم مربوط هست رو درست ڪنم و به دیگران کار ندارم ، چون به این باور رسیدم تا خودم درست نشم ، نمیتونم شوهر ، بچه و اطرافیانم رو درست ڪنم.گاهی هم فکر میکنم اصلا چه معنا داره تو این فکر و هدف باشی که دیگران رو درست ڪنی ؟ اگه واقعا جربزه اش رو داری خودت آدم شو اینقدر هم پای دیگران رو وسط نڪش.دوست داشتم یه گوشه ای این مطالبمو بنویسم و مرور کنم و پیشرفت و پسرفت های خودم رو ببینم. ای که مرا خوانده ای.. راه نشانم بده.....ادامه مطلب

نزدیک یک ساله که ازدواج کردم از زندگی ام هم راضی ام بالاخره زندگی پستی و بلندی زیادی داره یکی از آرزوهام این بود که بتونم یه همسر خوبی برای شوهرم باشم ؛ و وقتی به این حدیث پیامبر بر میخوردم که جهاد زن خوب شوهرداری کردن است ؛ عشق به جهاد من رو وادار میکرد سعی کنم همسری خوب باشم.   دوست دارم خاطرات زندگی ای که سعی می شود جهاد گونه باشه رو بنویسم شاید به درد زندگی کسی بخورد. خدایا من فهمیده ام نه تنها دنیای من بلکه آخرتم هم به همسرم گره خورده است ؛ خدایا خودت خوب میدانی که میخواهم به سوی تو باشم تنها به سمت تو به سمت خدا پس در این جهاد بزرگ کمکم کن. ای که مرا خوانده ای.. راه نشانم بده.....ادامه مطلب

بسم الله...

 

امروز برای شروع زیادی جالب نبود هرچند می شد بهتر از این هم باشه.

 

* سوره ی یس رو نخوندم

* بین الطلوعین هم بیدار نبودم 

* ولی یک ناهار خوشمزه برای همسرجان پختم که حسابی تشکر کرد .

* مطالعه نداشتم

* باغچه رو آب دادم و حیاط رو هم شستم .

 

ولی از ورزش و ماسک صورت هم خبری نبود.

در هر صورت من از خودم راضی نبودم و باید خیلی جدی تر وارد بشم.

ای که مرا خوانده ای.. راه نشانم بده.....

بسم الله امروز تصمیم گرفتم روزه بگیرم اما توفیق نشد ، وقتی بیدار شدم نماز خوندم میخواستم رضا رو هم صدا بزنم ، اما رضا دوست نداره کسی صداش بزنه باید حتما خودش بیدار بشه ؛ این بود که اول بی خیال شدم ولی از اون طرف نمازشم میخواست قضا بشه . رفتم بالای سرش دستشو گرفتم فقط میبوسیدم ، صورتشو میبوسیدم ولی اصلا صحبت نمیکردم ، دیدم چشماشو باز کرد گفت: نمازم قضا شده؟ گفتم نه و بلندشد نماز بخونه. داشتم فکر میکردم اگه مثل هر بار هی مدام بالای سرش بلند میگفتم : نمازت قضا شد ، بیدار شو اونم لج میکرد اصلا بیدار نمیشد ولی با محبت چقدر زود بیدار شد. میگن با محبت خارها گل م ای که مرا خوانده ای.. راه نشانم بده.....ادامه مطلب

بسم الله   امروز نماز صبح رضا زودتر بیدار شد و تصمیم گرفت کوهنوردی بره . از آنجایی که حس کوهنوردی نداشتم نمیخواستم برم ، ولی رضا گفت میریم یه جای صاف و کوه نمیریم ، منم قبول کردم و همراهیش کردم. از شهر دور شدیم به یه مسیر خاکی رسیدیم و از اون مسیر خاکی خیلی راه رفتیم واقعا جای خیلی قشنگ بود ، یه جای تقریبا بکر تصمیم گرفتیم کنار یه چشمه ؛ مستقر بشیم. رضا میخواست از یه کوه بالا بره ولی میگفت باید با هم بریم , حس راه رفتن نداشتم ولی همراهیش کردم . بین راه کم کم داشتم غر میزدم که چرا منو نمیبری یه جای خوب که کوه نباشه و به حرف من گوش نمیدی و من بیشتر به حرفات گوش ای که مرا خوانده ای.. راه نشانم بده.....ادامه مطلب

وقت هایی که دلم هوایی خاطرات گذشته میشه ، میرم روبه روی رضا میشینم وشروع میکنم از خاطرات آشنایی و دوران نامزدی و عقد صحبت کردن ، همیشه دوست دارم رضا هم اون خاطرات رو از دید و نظر خودش بازگو کنه ، نوع محبت و دوست داشتن و دوست داشته شدن آن دوران خیلی لذت بخش بوده برام. گاها هم فکر میکنم او مرا آن موقع ها خیلی بیشتر دوست میداشت و شاید حسرت آن روزها را هم گاهی توی ذهن بیاورم. میگویم: تو انگار تمام خاطرات مشترکمان را یادت رفته و شاید هم مرا به اندازه ی آن روزها دوست نداری؟  بامهربانی خاص و صبورانه میگوید : نه ... به خدا نه... من با خودت زندگی میکنم نه با خاطراتت ،، ای که مرا خوانده ای.. راه نشانم بده.....ادامه مطلب